Гўзал Фарғона элинг меҳмондўст, 

Олтин тупроғи кўклам поёндоз. 

Суви зумраду, тоши дур гавҳар, 

Деҳқони, заргар кетмони пардоз. 

Гўзал Фарғона тўрт иқлим анда, 

Биридан-бири чевар, пазанда. 

Баҳор ишласанг ҳосил мўл бўлар, 

Ёзу-кузу-қишинг бўлиб арзанда. 

Гўзал Фарғона дўстсан элларга, 

Партиям мадад қувват белларга. 

Қирғизу-ўзбек, рус-қозоқ, қалмоқ, 

Етмиш икки ирқ достон тилларга. 

Гўзал Фарғона оқ олтин кони, 

Ширмойи шарбат қаймоғи-нони. 

Пилласи шоҳи, эгнида атлас, 

Йигит қизларнинг севгили жони. 

"Қамар” қаламин қўлига олди, 

Қува анордин тилига солди. 

Офарин хуштар боғи болига, 

Анордин ижод дилига солди. 

Изоҳ: 1. Хуштар, хуш-лаззатли, ширинлар-ширини. 2. Бол-асал.