Шу севги бўптими, шу ҳам ишқми айт,
Севсанг шундай севки, титрасин вужуд.
Кўрганда лол қолсин жамики одам,
Ёндириб ташласин юрагингни ўт!
Ошиқлик кўнглингга тушсин ғалаён,
Ёр васлин соғиниб бедор бўлиб кут.
Қанча севсанг шунча туюлсинда кам,
Ишққа ташна мисол ўтгинда ёҳуд.
Кўзларин кўрганда қўзғаб ҳаяжон,
Юзида жаннатнинг жамолини кўр.
Ва унинг исмини мухрлаб қўйгин,
Ҳаётинг, ёдингу, кўнглинга довур.
Барча рақибларни қолдириб доғда,
Кечсанг гар жонингдан шу ёр учун кеч.
Шундайин севгинки ишқ жангоҳида,
Ўзингдан ўтари топилмасин ҳеч!
